We reden: Husqvarna TE 250i v TE 300i 2018
De ontwikkeling van tweetakt brandstofinjectie begon in 2004 bij moederbedrijf KTM en 10 jaar later is het zo ver gegaan dat de eerste prototypes ook “normaal aangedreven” worden en dat we een enduro kunnen rijden die 40 procent minder brandstof verbruikt en minder olie en voldoet aan de Euro IV-norm. Husqvarna bewaart al zijn intelligentie onder de stoel, waar de motorregeleenheid veilig is verborgen, die de gasklepstand, snelheid, temperatuur, vochtigheid en luchtdruk nauwkeurig meet en in milliseconden een signaal naar de brandstof- en olie-injectie-eenheid stuurt. Zo zijn de motorprestaties altijd optimaal, ongeacht de hoogte.
Maar opdat niemand denkt dat Husqvarna slechts een blauw-witte KTM is in een plastic omhulsel. Bij het rijden over het veld is het verschil al snel merkbaar. Husqvarnas heeft een andere achterschokbrekerbevestiging en de WP-voorvorken zijn gemonteerd in gefreesde "spinnen" voor meer stijfheid en nauwkeuriger sturen bij hoge snelheden. Bovendien is de achterkant van het frame compleet anders, gemaakt van een mengsel van een speciaal duurzaam composietkunststof. Hellingen beklimmen en vol gas accelereren, het is duidelijk dat de ontwikkelingsafdeling van Husqvarna een beetje heeft gespeeld met de motorafstelling. Het reageert sterker op gas en heeft de neiging agressiever van aard te zijn. Daarom is Husqvarna duurder dan vergelijkbare enduromodellen van KTM. In deze Husqvarna TE 300i, toen ik in Brenna, Polen reed, won extreme racekoning Graham Jarvis de zwaarste enduro-rally in Roemenië.
Brandstofinjectie zorgt voor optimale prestaties ongeacht hoogte of luchttemperatuur, twee verschillende motorprestatiekenmerken en bovenal een efficiëntere en lineaire vermogensafgifte. Ook het brandstof- en olieverbruik is beduidend lager. Ik wil echter opmerken dat een ervaren bestuurder vereist is om zo'n adrenalinebom te besturen. Hij is geweldig voor het beklimmen van heuvels, in de derde versnelling klimt hij waar je wilt, omdat hij in vrijwel geen enkel toerentalbereik zonder stroom komt te zitten.
Het tweede nummer is TE 250i, dat veel veelzijdiger, vriendelijker en minder vermoeiend is. Voor af en toe een ritje op motorcross of crosscountry trails waarbij je veel op de roots moet rijden en waarbij elke kilo bekend is bij lange afdalingen is dit nog beter dan de prestaties van de 300cc. Dit vermindert de vermoeidheid van de bestuurder tijdens het rijden, omdat de lichtere roterende massa's in de motor het sturen vergemakkelijken. Hij verandert gemakkelijker en sneller van richting, en als je te veel gas toevoegt, is hij vergevingsgezinder dan de monsterlijke XNUMX's.
Ik moet in beide gevallen vooral de prestaties van de ophanging benadrukken, die geweldig is voor elk terrein. Of het nu gaat om het beklimmen van een rivierbedding over heuvels, wortels of op een motorcrossbaan, zorg ervoor dat de berijder altijd goed contact met de grond houdt. Voor mij, een amateur-endurorijder die van klassieke enduro houdt en 80 kg weegt, bleek de TE 250i de perfecte combinatie. De motor is krachtig, behoorlijk wendbaar en indien nodig ook explosief (vooral bij het overschakelen naar een race-elektronicaprogramma), en vooral minder vermoeiend. Voor die 90 pond of meer is de TE 300i de beste keuze, en dankzij zijn monsterlijke koppel zal hij ook iedereen aanspreken die liever steile hellingen beklimt dan iets anders wanneer de motor op lage toeren draait. Vergeleken met het vorige model, waarbij brandstof via de carburateur aan de motor werd toegevoerd, is alleen het mechanische geluid van de brandstofpomp storend. Maar als je het gas goed genoeg opendraait, hoor je dat geluid niet meer.
tekst: Piotr Kavcic foto: Martin Matula
