Wij reden: Kawasaki Z900 RS
Datzelfde jaar vond in ons voormalige land ook de race van het Wereldkampioenschap Motorrijden plaats, op 18 juni, op het oude stratencircuit in Preluka bij Opatija. Destijds regeerde Giacomo Agostini de wereldmotorrace en in 1972 werd hij wereldkampioen 500cc. De Engelsman Dave Simmonds nam dit jaar ook deel aan de Royal Class op een Kawasaki H1R drietakt-tweetaktmotor, met behoorlijk succes. Hij won de laatste race van het seizoen in Jarama, Spanje, en de Greens eindigden als vierde in het constructeursklassement. De Japanners namen eind jaren vijftig een leidende positie in het motorrijden in, terwijl de Engelse motorindustrie daarentegen in verval was. De eerste ‘serieuze’ Japanse motorfiets die de revolutie en de komende tijden aankondigde was de Honda CB750; de eerste echte Japanse “superbike”, beschikbaar voor een breed scala aan kopers; 750 kubieke centimeter was destijds de koninklijke norm. In 1 legde Kawasaki de lat nog hoger met de release van het eerste Z-model, de Z1972. De viercilinder lijnmotor woog 903 cc, had iets meer dan 80 pk, woog droog 230 kilogram, accelereerde tot 210 kilometer per uur en was daarmee de krachtigste en snelste straatauto van Japan, nu met een literinhoud. Al in de jaren sinds de introductie ervan heeft het verschillende belangrijke prestaties gecombineerd: het vestigde het snelheidsrecord op uithouding in 24 uur in Daytona, VS, de Canadese Yvon Duhamel vestigde er het rondesnelheidsrecord mee (256 kilometer per uur) en de “civiele ”-versie werden ze in tests geprezen om hun consistente vermogensafgifte, uitstekende vering en richtingscontrole in bochten.
Erfgenamen
Van 1973 tot 1976 werd het vernieuwde Model B (iets krachtiger, met een stijver frame) uitgeroepen tot de beste motorfiets in Groot-Brittannië. Gedurende deze tijd werden ongeveer 85 stuks geproduceerd. Het verhaal van de familie ‘Ze’ gaat verder in de tweede helft van de jaren zeventig en zeventig. In 1976 verving de Z1 de Z900, en het jaar daarop de Z1000. Deze twee modellen werden de belangrijkste auto's van het post-apocalyptische verhaal van de legendarische klassieke film over Mad Max. De film (en vervolgens al zijn sequels) heeft de populariteit van de Zis alleen maar vergroot, en zelfs een bepaalde motorsubcultuur van fans van dit toch al iconische model was geboren. De genen ervan werden gevonden in de GPZ900R uit '1983, een auto die gebruik maakte van kleppentechnologie uit 16 en een vloeistofgekoelde motor van 908 cc. Zie de harten van motorrijders verwarmen in een andere filmklassieker, dit keer in het Top Gunu 1986 jaarvliegtuig, gekroond met de snelste racefiets van die tijd, die snelheden bereikte van 254 kilometer per uur. Vliegtuig! In 1 herinneren velen zich het klassiek gevormde Zephyr-model, dat enigszins doet denken aan de 'vader' van de Z1000-familie, evenals het Z2003-model.
Retro-modern
Vorig jaar lekten er geruchten uit Japan dat Kawasaki zou overwegen de mythe nieuw leven in te blazen door terug in de tijd te gaan en ter inspiratie naar de eerste Z1 te kijken. De schetsen, computeranimaties en renderings waren meer dan alleen een verzameling wensen voor een scène waarin moderne klassieke motorfietsen worden bewonderd. Niets tastbaars. Er is niets bevestigd. Tot de tentoonstelling van dit jaar in Tokio... Daar lieten de Japanners het echter zien. Ze noemden het de Z900RS. Retrosport. Ikarus is weer opgestaan: op de foto's lijkt hij erg op de Z1, in dezelfde kleurencombinaties, maar met moderne technologieën en oplossingen.
Nieuwe machine of kopie? Kawasaki reageerde vrij laat op de retrotrend, maar wel concreet en bedachtzaam. Morikazu Matshimura, hoofd ontwerp achter de nieuwe Zeja, zegt dat het een eerbetoon is, geen replica van de Z1, en dat ze zich tot het uiterste hebben ingespannen om moderne technologie in een klassiek silhouet te verweven. Ze noemden de stilistische benadering moderne klassiekers. De doelgroep van cliënten is van 35 tot 55 jaar. Ze ontwierpen een klassieke druppelvormige brandstoftank, LED-koplampen en - kijk eens naar de gelijkenis met een "eend" -kont! De wielen hebben geen spaken, maar van een afstand lijken ze erop, net als ronde achteruitkijkspiegels. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de klassieke tellers, die zijn geïnspireerd op de oude, er zit een vleugje moderne technologie tussen met enkele moderne digitale nummers. Wil je nog een detail? De naalden op de werkbladen in rust staan in dezelfde hoek als bijna vier decennia geleden, en de glanzende kleurencombinaties bootsen de originele tinten getrouw na. Hm!
Fideua, Gaudi in Japanse technologie
In en rond Barcelona kan het in december een beetje fris zijn, en ondanks het zonnige weer werden onze testdagen op de nieuwe Zeja bedorven door de kou. Je raakt gewend aan slogans op de balkons van gebouwen die oproepen tot Catalaanse onafhankelijkheid en meer politie-aanwezigheid. Ook op fideuàjo, een culinaire lokale versie van paella (die verder iets zuidelijker ligt, in Valencia) tot tapas en meesterwerken van de architect Gaudí. Voor ziel en lichaam. Voor passie is er ook een tweewielige Ze. En "Ze" vertrekt. Het gaat over in het achterland van Barcelona, dat zich vakkundig als een slang door het koude Spaanse platteland weeft, en door het drukke verkeer richting de Montjuïc boven de stad, waar decennia geleden legendarische straatraces werden gehouden. Het brede stuur en de lichte houding zijn zelfs na een hele dag rajah een reden om te glimlachen. De rug en het gebied eronder doen geen pijn. Het geluid dat uit de (verder enige) ene uitlaatdemper rechts komt is aangenaam basachtig, als ik het gas dicht draai rommelt het zelfs aangenaam. Vermoedelijk waren ze vooral bezorgd om hem. Ik geloof dat het Akrapovic-systeem, dat de meesters van Ivančna al aanbieden, deze elementen alleen maar zal versterken. De motor ligt goed in de hand, met de responsieve vering was het een waar genoegen om hem door de combinatie van krappe bochten te wikkelen - er zijn ook radiaal gemonteerde voorremmen en een versnellingsbak met een korte eerste versnelling. Het apparaat is levendig, krachtiger dan in de "straatvechter" van het Z900-model, het zit in de lagere en middenklasse. Het heeft ook meer koppel dat niet constant hoeft te worden verschoven. Hé, hij heeft ook slipcontrole op het achterwiel. De windvlagen in het lichaam zijn matig, ondanks de rechte houding, en ongecompliceerd, zelfs bij hoge snelheden. Iets sportievere ritmes zullen de modelversie van de Cafe in de gifgroene racekleur van Kawasaki uit de jaren zeventig opwarmen, met een mini-beschermkap en clip-on stuur, simuleert het zadel racen. Het café zal ongeveer een halve George duurder zijn dan zijn broer.
Ha, wist je dat je vandaag meer dan 1k hebt gekregen voor een perfect bewaard gebleven Z20? Voor iets meer dan de helft van de prijs kan de RS van jou zijn, en je krijgt er een auto van zeer hoge kwaliteit voor die, met vier decennia aan moderne technologie, veel superieur is aan zijn model. Hiermee kun je een aantrekkelijk plot en een compleet modelverhaal kopen. En veel passie. Er staat geen prijs op, toch?
