Dodge Avenger SX 2007 recensie
Je zou graag iets behoorlijk woests willen met een bijnaam als Avenger, nietwaar? Iets op massieve velgen, liefst doorschijnend zwart. Iets waar je Marvel-stripheld zijn rondjes in zou kunnen scheuren om de schurken te laten beven.
Welnu, de Avenger is uniek genoeg, zo niet beschouwd als een belediging voor het ontwerp van fatsoen, zoals sommigen onvriendelijk hebben gesuggereerd.
En het raakt je precies tussen de ogen.
Dit is een volledig opzettelijke tactiek, aangezien het idee van Dodge is om de beleefde, zachtaardige bewoners van het middelgrote sedan-segment in elkaar te slaan.
Pas dus op voor Honda Accord, Mazda 6 en zelfs Camry/Aurion. Shiver, Volkswagen Jetta - niet in de laatste plaats omdat Dodge het lef heeft om uw TDI-motor in zijn dieselvariant te gebruiken.
Deze grotere en zelfs gedurfdere broer van Dodge's Calibre is een soort mini-spierauto, hoewel de lange overhang aan de voorkant met de kenmerkende crosshair-grille elke twijfel wegneemt dat deze Ram wordt aangedreven door de voorwielen in plaats van door de achterwielen.
Het trekt een hoog geplaatste kont erachter die kan worden vergeleken met de scherpe kont van de Accord Euro met slechts een uitpuilende achterbumper, hoewel vergelijking met een Japanse auto niet op zijn plaats lijkt.
Zelfs de kas ziet er stijf uit, de zijruiten ontmoeten de C-stijl in een schuine botsing van glas, plastic en metaal die er ongewoon uitziet (en samenzweert om het zicht naar achteren weg te nemen).
De bijzonder onaantrekkelijke optionele Avenger-spoiler zal zeker populair zijn bij diegenen die zich aangetrokken voelen tot een auto die van een geheel andere vorm is gegoten tot een middelgrote massa. Als het ene woord voor zijn ontwerp onopgelost is, dan is het andere puur.
De Avenger zal degenen boeien die niet naar de Chrysler 300C kunnen stijgen, maar hunkeren naar een pulserend stuk Americana. Of Americana, als je een model neemt met een VW/Audi motor.
Binnenin zal het interieur van de sub-Kia Avenger, een woestijn van hard grijs plastic met een top. dakbekleding die onbetrouwbaar lijkt.
Ze staan in schril contrast met fruitige gadgets zoals bekerhouders met temperatuurregeling en een multimedia-entertainmentsysteem dat, afgezien van de verschillende gimmicks, films kan afspelen voor passagiers op de achterbank en 100 uur muziek kan opslaan.
De beste instapprijs in het segment wordt beloofd voor het tweeliter, viercilinder benzinestrippermodel wanneer de Avenger eind juli lokaal wordt gelanceerd. Het zal worden vergezeld door een 2.4-liter benzine vier en een 2.0 TDI.
Tegen het einde van het jaar verschijnt een 2.7-liter V6, evenals een automatische versie van de handgeschakelde zesversnellingsbak.
Middelgrote huurmoordenaars, wat ze ook zijn, de Avengers beginnen bij 1500 kg en gaan tot 1560 kg op diesel. Falcodor zwaar, echt waar.
Ze gaan niet van de baan: alleen de automatische V6 accelereert naar 100 km/u in de beweerde negen seconden - ruim anderhalve seconde sneller dan benzine- of dieselvieren.
Nog niet zo lang geleden waren grote gezinssedans zo groot als de Avenger. Slechts 20 mm minder dan vijf meter lang en 1843 mm breed is dit een echte vijfzitter.
De bruikbaarheid van de bagageruimte van 438 liter wordt versterkt door 60/40 neerklapbare achterbank en - ongebruikelijk voor een sedan - de voorpassagiersstoel kan worden neergeklapt tot een vlakke vloer. Waarom dan sparen om ruimte te besparen?
Tegen de tijd dat de V6 Avenger in Australië debuteert, zal hij hopelijk een automatische transmissie krijgen met versnellingen die bij zijn motoren passen.
Maar hoe ontoereikend de versie met vier versnellingen waarop we donderdag reden ook was, deze Avenger was een pittige artiest, die zich met energie en snelheid door de Andalusische bergen voortstuwde.
Neuszwaar onderstuur is even tam als onvermijdelijk, maar er valt genoeg te leren van die veilige kant.
Met een behoorlijk gewogen stuur in combinatie met een soepele, rustige bochtenhouding, zou alleen al de cilinderinhoud van de Avenger voorkomen dat hij bij de best-in-class Mazda 6 zou blijven.
De Avenger heeft echter een uitstekende NVH en een vlotte rit - althans op wegen van de eerste wereld die nog nooit zijn getroffen door verkeersongevallen. Als die specificatie eerder voor Europese dan voor Amerikaanse smaak is, heeft Dodge net zoveel werk aan het chassis van de Avenger gedaan als aan het plaatwerk.
Een snelle blik op de diesel toonde in feite aan dat de Yankees nauwelijks de moeite namen om aan de stick te draaien.
Het schakelen ging slordig, de koppeling zat los en de overigens uitstekende motor kon de Avenger niet voortstuwen met hetzelfde koppel als de Jetta.
Als deze sedan in meerdere opzichten toonaangevend is in zijn klasse - en zeker niet op het gebied van interieursfeer of zuinigheid - is hij onmiskenbaar met al het andere op de weg.
Wat dat betreft - de reden waarom Dodge dit ding heeft ontworpen - is de Avenger een klasse apart.
En in het zwart kan het zelfs sommige criminelen afschrikken.
