Beschikt over: Can-Am Outlander MAX 650 XT

De ontwerpers en ingenieurs die verantwoordelijk waren voor het uiterlijk van de Outlander stonden voor een lastige taak. Aangezien ze bruikbaarheid, prestaties van een werkende vierwieler en dergelijke sportiviteit onder één dak combineren, kun je zonder enige aanpassingen een crosscountryrace winnen (nou ja, als een man van staal als Marco Jaeger ook een beetje helpt), is er twijfelt niet aan de veelzijdigheid. Dus voor de "geelkoppen" die we in alle mogelijke en onmogelijke omstandigheden hebben getest, is de term "multipractitioner" precies de juiste term.

Omdat het een goedgekeurde vierwieler is en op de weg kan worden gereden, hebben we hem in de stad getest. Ik merk meteen op dat het geenszins aan te raden is om “van Gorichko naar Piran” over de snelweg te rijden. De maximumsnelheid is 120 km / u, maar in feite "gebeurt" het op de weg met 90 km / u, aangezien het ontwerp in de eerste plaats is aangepast voor offroad-gebruik, of als we het over asfalt hebben, alleen voor lagere , d.w.z. stad snelheden.

Feit is echter dat je met hem zeker opgemerkt zult worden in de stad. Een collega die net op het moment dat ik hem aan het testen was door de stad reed, zei dat heel Ljubljana vol van me was! Ja, als mensen tegenwoordig gewend zijn aan allerlei soorten motorfietsen en een of andere speciale auto, dan trekt zo'n ATV hun aandacht.

Al vliegend door de stad bleek dat hij te weinig kofferbak had voor kleine spullen, om nog maar te zwijgen van het plaatsen van een helm onder de stoel of in waterdichte dozen. Handschoenen, een dunnere jas of regenjas passen er nog wel in, maar een rugzak, laptop of iets dergelijks niet. In feite heeft elke beste 50cc stadsscooter meer bruikbare bagageruimte. Aan de andere kant maakt hij indruk met zijn zitpositie, omdat je door de hoge zithoogte het verkeer voor je gemakkelijk kunt controleren en met een paar zijspiegels alles wat achter je gebeurt duidelijk kunt zien. rug.

Door zijn breedte is het enigszins nadelig in vergelijking met motorfietsen of scooters om bij verkeerslichten naar de eerste rij te racen, maar door zijn acceleratie en korte wielbasis heeft hij toch veel broodnodige wendbaarheid in de stad. Bij een "groeps" start van 0 tot zeg maar 70 km/u, als het groene lampje gaat branden, wordt hij niet eens gepakt door een motor, laat staan ​​een auto! Het enige waar je echt op moet letten als de wielen op asfalt staan, is dat de bochtsnelheid zich aanpast aan het hoge zwaartepunt, omdat hij graag het achterste binnenwiel optilt bij overstuur, en bij harde bochten ga je op twee wielen door de bocht.

Maar genoeg over de stad. Als je bijvoorbeeld tegelijkertijd een scooter en zo'n ATV ruikt, maar je wordt beperkt door het budget of de grootte van de garage, of bijvoorbeeld door het uithoudingsvermogen en het onbegrip van de wederhelft, dan heb je beide nodig. zodra de Outlander het grootste deel van de scooter "beslaat". Maar schittert eigenlijk alleen op het veld. Last but not least wijzen de luchtbanden op waar hij eigenlijk voor gemaakt is. Wanneer het puin verandert in een karrenspoor, is het niet nodig om op een knop te drukken om de aandrijving van het achterste paar naar alle vier de wielen in te schakelen; dit is alleen nodig als de leegte voor je schijnt, bijvoorbeeld als de weg is weggevaagd door een beek of een aardverschuiving. Op zo'n klimmer schrikt de chauffeur eerder dan de monteur!

Met vierwielaandrijving kent hij bijna geen obstakels, en het uitstekende automatische "viskeuze" sperdifferentieel vooraan doet zijn werk. Omdat de wielen afzonderlijk zijn gemonteerd, d.w.z. op dubbele A-rails vooraan en op offroad-aangepaste robuuste ophangingen achteraan, is elk wiel nog beter geschikt voor de ondergrond. Een goed grondcontact is echter cruciaal. Maar als zelfs deze moderne techniek niet genoeg is of je twijfelt aan je veiligheid, dan is er ook nog een lier met mogelijkheid tot afstandsbediening of knoppen aan de linkerkant van het stuur. Zo kan de Outlander zich in klimstijl beschermen door de "verticals".

Uitgebreide buik- en volledige chassisbescherming zorgen ervoor dat hij zich niet oncomfortabel voelt, en vitale delen worden ook goed beschermd door stevige bumpers. De versnellingsbak maakt ook indruk door zijn eenvoud en efficiëntie. Dit is een continu variabele (CVT) waarbij je met de stand van de versnellingspook de gewenste werking kiest.

H betekent normaal rijden, maar kent ook versnellingsbak, stationair, achteruit en P betekent parkeren op een heuvel.

Als het gaat om autorijden en op de achterbank, kan ik met vertrouwen zeggen dat het moeilijk zal zijn om een ​​betere combinatie te vinden. De passagier krijgt hetzelfde comfort als op een Honda Gold Wing of bijvoorbeeld een BMW K 1600 GTL. De stoel is op twee niveaus, dus de passagiers zijn iets verhoogd, en zorgden er ook voor dat de voetsteunen van de passagier omhoog stonden. Bij het off-road klimmen zal de passagier ook een zeer goede ondersteuning hebben dankzij de grote met rubber beklede handgrepen.

De driver heeft weinig te maken met de besturing en het verschil tussen de basishardware en de XT-hardware is dat de XT ook een servoversterker ondersteunt. Het handvat kan zelfs door de meest delicate vrouwenhand worden bediend.

Reizen op vergeten wegen en puin wordt alleen beperkt door de grootte van de brandstoftank. U kunt rekenen op ongeveer drie uur gebruik, gevolgd door een korte tankbeurt. Op asfalt en met de gashendel constant open, neemt het brandstofverbruik dramatisch toe. De tweecilinder Rotax 650cc kan veel, maar de lust om te jagen is niet zijn deugd.

Financieel gezien is dit natuurlijk niet de goedkoopste quad op de markt, maar aan de andere kant is het wel premium en wat hij biedt is ook het meeste wat je van een moderne quad kunt krijgen of verwachten. Als je een dak en autostoelen nodig hebt, wordt deze Can-Am de Commander genoemd.

tekst: Petr Kavčič, foto: Boštjan Svetličič

• Basisgegevens

  Verkoop: Ski en zee

  Prijs basismodel: €14360

• Техническая информация

  motor: tweecilinder, viertakt, 649,6 cm3, vloeistofkoeling, elektronische brandstofinjectie

  Stroom: n.p.

  Koppel: n.p.

  Energieoverdracht: Continu variabele transmissie CVT

  Kader: staal

  Remmen: twee spoelen aan de voorkant, een spoel aan de achterkant

  Oponthoud: MacPherson-veerpoten, 203 mm veerweg, 229 mm individuele ophanging achteruit

  Banden: 26x8x12, 26x10x12

  Lengte: 877 mm

  Benzinetank: 16,3

  Wielbasis: 1.499 mm

  massa: 326 kg

Wij prijzen en verwijten

veelzijdigheid

motorvermogen en koppel

комфорт

подвеска

veldcapaciteit

Apparatuur

vakmanschap en componenten

remmen

prijs

we misten wat meer autonomie met brandstof om op de weg te rijden