MINI Countryman doopt VW T-Roc: we rocken je
Testrit

MINI Countryman doopt VW T-Roc: we rocken je

MINI Countryman doopt VW T-Roc: we rocken je

Concurrentie tussen twee compacte cross-overs

De MINI Countryman is al acht jaar op de markt, bevindt zich nu in zijn tweede generatie en blijft een van de nieuwste aanbiedingen in het compacte SUV-segment. De VW T-Roc is een van de nieuwkomers in zijn klasse en probeert zowel charmant als verstandig te zijn. Het is tijd om de twee modellen te vergelijken in versies met 150 pk dieselmotoren, dubbele transmissie en automatische transmissie.

Zijn oorspronkelijke naam was Montana. En nee, we hebben het niet over een Amerikaanse staat met die naam, noch over een regionale stad in het noordwesten van Bulgarije. VW, dat tot voor kort werd bekritiseerd omdat het door de steeds groter wordende hysterie over SUV-modellen heen sliep, had vele, vele jaren geleden al een vergelijkbare op Golf gebaseerde auto. Hij leende zowel motoren als transmissies van de compacte bestseller, evenals een vierwielaandrijving, bood een grotere bodemvrijheid van 6,3 cm en had, dankzij serieuze beschermende elementen op de carrosserie, een verrassend grote carrosserielengte - 4,25 meter. Nee, dit is niet de T-Roc, die iets meer dan een jaar geleden op de markt kwam, maar al in 1990. Het was toen dat de productie van een model begon, dat de projectnaam Montana droeg, maar ondertussen omgedoopt werd tot Country. Dat klopt, de Golf Country was iets van een verre voorouder van de huidige SUV op basis van de Golf II. Dit is een voorbeeld van hoe VW soms extreem gedurfd kan zijn door producten te creëren die hun tijd ver vooruit zijn, in plaats van de markttrends nauwlettend in de gaten te houden en laat, zij het effectief, te reageren.

Nadat de MINI Countryman van VW debuteerde, hoefden ze alleen maar excuses te zoeken waarom ze geen kleinere SUV hadden dan de Tiguan. De omissie werd met grote vertraging maar op indrukwekkende wijze verholpen.

Rijplezier is een serieuze zaak

Het wordt tijd dat de VW T-Roc de Countryman uitdaagt tot een duel. Het Wolfsburg-model komt qua externe afmetingen heel dicht bij de Golf II Country en is qua technologie gebaseerd op het modulaire platform van de Golf VII, waarvan alle aandrijvingen zijn geleend - in dit geval de TDI-motor van twee liter, zeventraps transmissie met twee DSG-koppelingen. en dubbele transmissie met Haldex-koppeling. Terwijl de 2.0 TDI 4Motion DSG momenteel het topmodel is in het T-Roc-assortiment, zit de Cooper D All4 ongeveer in het midden van de Countryman-prijslijst. Dit feit is vrij eenvoudig uit te leggen, gezien het feit dat de grote MINI nog steeds een gemeenschappelijk platform deelt, niet met iemand, maar met de BMW X1. De huidige versie van de Countryman is 4,30 meter lang en mag zonder verdere kwalificaties de ruimste MINI-serie aller tijden worden genoemd. Bovendien biedt het Britse model veel meer binnenruimte dan de T-Roc. De MINI is verstelbaar voor de achterbank met een driedelige rugleuning, waardoor hij niet alleen handiger is dan de VW, maar ook aanzienlijk flexibeler in het interieur. De sportstoelen op de eerste rij van de MINI integreren de bestuurder en passagier perfect in het interieur, en hun positie is even hoog als in de VW - 57 cm boven de grond. Het uitlopende dak, de bijna verticale A-stijlen en de kleine zijruiten creëren een sfeer die uniek is voor MINI. Ergonomie staat ook op een zeer hoog niveau en het ontwerp behoudt enkele van de uitdagingen van de tijd dat moderne MINI-interieurs bijna op een gokautomaat leken. Het enige wat je hoeft te doen is naar de rij vliegtuigschakelaars te kijken en je kunt gewoon niet anders dan van de Countryman houden - een beetje maar.

Dergelijke frivoliteit is VW nog steeds vreemd. Een feit dat niet verborgen kan worden door de aanwezigheid van feloranje sierpanelen in het testexemplaar. Het interieur van de T-Roc ziet er uit zoals je van een VW mag verwachten: de indeling is pragmatisch en spreekt voor zich, de stoelen zijn groot en goed toegankelijk, het infotainmentsysteem is zo eenvoudig mogelijk te bedienen en dat geldt ook voor een klein arsenaal aan hulpsystemen. Het is niet erg handig om alleen het digitale paneel te bedienen - een kleinigheid die vrij gemakkelijk kan worden afgehandeld, namelijk ongeveer 1000 leva besparen bij het bestellen van de betreffende optie. Het echte nadeel van het interieur is wat lange tijd als zeer atypisch voor VW's werd beschouwd. Het draait allemaal om de kwaliteit van de materialen. Toegegeven, de prijs van T-Roc is erg goed voor zo'n model. En toch - de afgelopen jaren heeft het merk een reputatie opgebouwd voor kwaliteit die gezien en aangeraakt kan worden, en in deze auto ziet alles er anders uit. De mogelijkheden om het interne volume te transformeren zijn ook zeer bescheiden.

Verwacht het onverwachte

In principe is het mogelijk om een ​​T-Roc te bestellen voor een prijs onder de 40 BGN, uiteraard zonder de dubbele versnellingsbak en automaat en alleen met de basismotor. We zeggen dit omdat de krachtigste diesel T-Roc 000 kg zwaarder is dan de 285 TSI-modificatie, wat zijn gedrag enorm beïnvloedt. In principe 1.0 PK en 150 Nm klinken als een serieuze hoeveelheid, en qua gemeten acceleratiewaarden overtreft de auto zelfs de MINI. In werkelijkheid is de XNUMX-liter TDI echter terughoudend om zijn werk te doen, klinkt hij een beetje martelend en levert hij niet de krachtige tractie die we verwachten van een turbodiesel van vergelijkbare grootte. Een groot deel van de schuld voor dit positieve effect is te wijten aan de transmissie met dubbele koppeling, die soms op een nogal cryptische manier schakelt en vaak onverklaarbare nervositeit vertoont. Wanneer de transmissie de neiging heeft om te laag te schakelen, is het voor de Haldex-koppeling moeilijk om het vermogen optimaal te verdelen. De wegligging van de T-Roc zelf is redelijk direct, maar biedt geen goed gedefinieerde feedback van de bestuurder. Wat een Duits chassis beter maakt dan een Brits chassis, is de absorptie van arrogantie - de VW rijdt verfijnder dan de MINI. Maar de twin-drive diesel T-Roc voelt alsof hij geen balans heeft.

Rock rond de rots

De nieuwe generatie Countryman is niet langer de kart die zijn voorganger was - een uitspraak die we al zo'n honderd keer hebben gezegd. Ja, het is waar, de nieuwe MINI-modellen op basis van het BMW UKL-platform zijn niet meer zo wendbaar als hun voorgangers. Wat niet echt verandert aan het feit dat ze opnieuw wendbaarder zijn dan de meeste van hun tegenstanders, inclusief T-Roc...

Dankzij de harde instellingen rijdt de MINI hard, maar niet oncomfortabel. Zijn gedrag in bochten is nog steeds indrukwekkend. Het stuur is aangenaam zwaar, heel recht en heel precies. In tegenstelling tot de T-Roc, die vrij vroeg overschakelt op onderstuur, blijft de Countryman neutraal totdat hij zeer hoge snelheden bereikt, en helpt hij zichzelf zelfs met een gecontroleerde slip op de kolf voordat hij stabiliseert met ESP. Hier wordt autorijden authentieker, directer en energieker, en dat geldt volledig voor de MINI-aandrijflijn. Qua vermogen, koppel, cilinderinhoud en brandstofverbruik (7,1 l / 100 km) zijn beide auto's gelijk, maar subjectief gezien is de Countryman veel temperamentvoller. Dit werd ongetwijfeld mogelijk gemaakt door een achttrapsautomaat (de nieuwe zeventraps transmissie met dubbele koppeling blijft alleen een prioriteit voor benzinemodellen in de line-up), die wordt gecombineerd met een verbeterde dieselmotor. De transmissie van de koppelomvormer schakelt snel, spontaan en tijdig, maar zonder de neiging tot nervositeit en trillingen die ons in de DSG in de T-Roc hebben kunnen irriteren.

Ondanks het gewicht van 65 kg levert de MINI dus meer rijplezier in deze test. Met meer interne flexibiliteit, meer solide constructie en meer harmonieuze beweging, wint het terecht de wedstrijd. MINI blijft in veel opzichten trouw aan zichzelf en voegt nieuwe kwaliteiten toe aan zijn voertuigen.

1. MINI

Tot voor kort waren de eerste plaatsen in vergelijkende tests geen verplicht onderdeel van het MINI-repertoire. Maar hier komt het steeds vaker voor - de Countryman wint met indrukwekkende interieurflexibiliteit, fijne aandrijflijn en natuurlijk uitstekende wegligging.

2. VW

De T-Roc is een ongewoon uitdagende taak voor een VW-merkambassadeur, maar verraadt tegelijkertijd zijn kernwaarden niet. Met een dieselmotor, DSG en dubbele transmissie is zijn aandrijving echter niet vergelijkbaar met die van de MINI. Meer vrijgevigheid in de materiaalkeuze en meer flexibiliteit in het interieur zullen de T-Roc ook niet schaden.

Tekst: Sebastian Renz

Foto: Ahim Hartmann

Voeg een reactie