Actieve en passieve veiligheid. Hoe zijn auto's geregeld?
Gordels, gordelspanners, kussens, gordijnen, elektronica in het chassis, vervormingszones - er zijn steeds meer bewakers van onze gezondheid en ons leven in de auto. Voor de ontwerpers van de meeste moderne voertuigen staat veiligheid hoog in het vaandel.
Allereerst moet meteen worden opgemerkt dat het ontwerp van een moderne auto het mogelijk maakt om zelfs zeer ernstige botsingen te overleven. En dit geldt niet alleen voor grote limousines, maar ook voor kleine stadsauto's. Dit is geweldig nieuws voor elke autokoper. We hebben deze vooruitgang vooral te danken aan nieuwe materialen en technologieën, maar de vindingrijkheid van ontwerpers en hun vermogen om waardevolle innovaties te introduceren is niet onbelangrijk.
De eerste groep auto-elementen die verantwoordelijk zijn voor het verbeteren van de veiligheid is passief. Het blijft inactief tenzij er een aanrijding of crash plaatsvindt. De hoofdrol daarin wordt gespeeld door de carrosseriestructuur, die zo is ontworpen dat het voor passagiers bestemde gebied effectief wordt beschermd. De goed ontworpen carrosserie van een moderne auto is een navenant stijve vorm van een kooi die beschermt tegen de gevolgen van een aanrijding.
De structuur van de voorkant, achterkant en zijkanten is niet zo rigide als gericht op energieabsorptie. Als de hele auto zo stijf mogelijk zou zijn, zouden vertragingen als gevolg van grote ongevallen een bedreiging vormen voor de inzittenden. De stijve cabine is zo ontworpen met zeer sterke platen dat de energie van een mogelijke impact over een zo groot mogelijk gebied wordt verdeeld. Ongeacht van welke kant het komt, zowel de dorpels als de stijlen moeten samen met de hemelbekleding de drukkrachten op de carrosserie afvoeren.
De voor- en achterkant van een moderne auto worden gebouwd volgens nauwkeurige berekeningen op basis van computersimulaties en bewezen crashtests. Feit is dat fragmentatie zou moeten plaatsvinden volgens het geaccepteerde scenario, dat zorgt voor de absorptie van zoveel mogelijk botsingsenergie. Zo'n scenario is opgedeeld in fasen, volgens welke de breekzone wordt gebouwd. De eerste is de voetgangersbeschermingszone (niet aan de achterzijde). Het omvat een zachte bumper, een passend gevormde voorschort en een gemakkelijk vervormbare voorklep.
De redactie adviseert: Geen nieuwe snelheidscamera's
De tweede zone, de reparatiezone genaamd, dient om de gevolgen van kleine aanrijdingen op te vangen. Dit gebeurt met behulp van een speciale, gemakkelijk vervormbare balk direct achter de bumper en speciale, kleine profielen, "crash boxes" genaamd, die dankzij speciale uitsparingen tot een accordeon zijn gevouwen. Een juiste bundeluitbreiding zorgt ervoor dat de koplampen goed worden beschermd. Zelfs als de straal geen druk uitoefent, zijn de koplampen bestand tegen zware belastingen dankzij de duurzame structuur van polycarbonaat.
Zie ook: Volkswagen up! in onze test
De derde zone, de vervormingszone genoemd, is betrokken bij de energiedissipatie van de ernstigste ongevallen. Het omvat voorste riemversteviging, zijbalken, wielkasten, voorste motorkap en in veel gevallen subframe, evenals voorwielophanging en motor met accessoires. Airbags zijn ook een belangrijk onderdeel van passieve veiligheid. Niet alleen hun aantal is belangrijk, hoe meer hoe beter, maar ook hun locatie, vorm, vulproces en nauwkeurigheid van controle.
De voorairbag wordt alleen volledig geactiveerd bij ernstige ongevallen. Wanneer het risico lager is, blazen de kussens minder op, waardoor de effecten van hoofdcontact met de tas worden verminderd. Er zitten al kniesteunen onder het dashboard, evenals zijsteunen voor de passagiers op de achterbank, die bij een aanrijding uit het centrale gedeelte van de hemelbekleding worden getrokken.
Het begrip actieve veiligheid omvat alle elementen die tijdens het rijden in werking treden en het handelen van de bestuurder voortdurend kunnen ondersteunen of corrigeren. Het belangrijkste elektronische systeem is nog steeds ABS, dat voorkomt dat de wielen blokkeren wanneer de auto remt. De optionele EBD-functie, d.w.z. Electronic Brakeforce Distribution, selecteert de juiste remkracht voor elk wiel. Het ESP-stabilisatiesysteem (andere namen VSC, VSA, DSTC, DSC, VDC) voorkomt op zijn beurt dat de auto gaat slippen in bochten of op moeilijke wegomstandigheden (plassen, hobbels) door het overeenkomstige wiel op het juiste moment af te remmen. BAS, ook wel bekend als "Emergency Brake Assist", is ontworpen om de rempedaaldruk te maximaliseren tijdens een noodstop.
