15 essentiële overlevingstechnieken voor mountainbiken
Bouw en onderhoud van fietsen

15 essentiële overlevingstechnieken voor mountainbiken

Als je aan het mountainbiken bent, fiets je in onvoorbereid, ongevormd terrein, met veel onvoorziene omstandigheden, waar lezen een belangrijke rol speelt. Er zijn immers nogal wat technische zetten nodig om te weten, maar die zijn wel nodig als je niet elke tien meter gedwongen wilt afstappen.

Wat betreft andere dingen:

  • de criteria van complexiteit en bruikbaarheid worden geschat op 10 punten.
  • video's illustreren elke beweging en zijn gekoppeld aan het exacte tijdstip waarop het wordt uitgevoerd

Bevriezen

De eenvoudigste beweging (of, om precies te zijn, geen beweging), bestaande uit het immobiliseren van de fiets en een paar seconden stilstaan ​​zonder je voet op de grond te zetten.

Moeilijkheidsgraad: 2

Nut: 6

doel:

  • Analyseer het terrein terwijl je op de fiets blijft als je gefaald hebt of wanneer je een verborgen gedeelte nadert.
  • Vervang de balans correct

How to: flexibel blijven op de steunen, kalmeren, rustig verder ademen. Na verloop van tijd kunt u uw been verwijderen om de overmatige onbalans te corrigeren. Merk op dat bevriezen ook kan worden gedaan door op zijn plaats te stuiteren om de fiets lichtjes te vervangen.

Let op: deze zet brengt niet veel risico's met zich mee...

De neus draaien

Deze beweging is een van de meest bruikbare bij mountainbiken. Het bestaat uit op het voorwiel rusten, het achterwiel verwijderen, het frame draaien en het achterwiel op een andere as plaatsen. Dit kan statisch of dynamisch (wat erg esthetisch kan zijn). De rotatie van de neus kan ook worden opgedeeld in verschillende kleine bewegingen voor meer betrouwbaarheid (maar ten koste van de esthetiek).

Moeilijkheidsgraad: 6

Nut: 9

doel:

  • Sla strakke pinnen over
  • De as van de fiets veranderen op een steile afdaling
  • Rij met het achterwiel over een obstakel
  • Dynamisch fiets vervangen

Hoe: Door de voorrem af te stellen, verplaatst u uw gewicht naar de voorkant van de fiets en buigt u uw benen totdat de achterkant loskomt. Draai met uw voeten en laat vervolgens het achterwiel op een gecontroleerde manier zakken door de rem af te stellen en het zwaartepunt naar achteren te verplaatsen. Tijdens de beweging moet je je blik richten in de richting waarin je jezelf wilt positioneren.

Let op: Het achterwiel komt tijdens het draaien in botsing met een obstakel, waardoor het evenwicht aan de belichtingszijde verloren gaat.

De voorkant vervangen

Om dit te doen, moet u de positie van het voorwiel wijzigen door aan het stuur te trekken. Dit is een beetje het tegenovergestelde van het draaien van de neus. Deze beweging is vaak nuttig om een ​​slechte positie te “redden”.

Moeilijkheidsgraad: 4

Nut: 6

doel:

  • Onveilige fietsplaatsing repareren
  • Steek het obstakel over dat net aan de voorkant vastzat
  • Neem een ​​zeer scherpe bocht, in lijn met de draai van de neus

Hoe: Kantel de lading een fractie van een seconde naar achteren om het stuur uit te schuiven, de voorkant omhoog te brengen en een wiel te vervangen. Let op, dit is helemaal geen handleiding. Het doel is niet om op de kolf te leunen, maar om hem voldoende tijd te geven om van voren op te stijgen om hem te vervangen.

Let op: Evenwichtsverlies aan de open zijde.

Konijntje op

Deze beweging is een van de bekendste, maar paradoxaal genoeg zijn de gevallen waarin het echt nodig is vrij zeldzaam. Het bestaat erin de fiets over een obstakel te laten springen. En pas op, het is "bunny up" en niet "bunny jump" omdat we het te vaak lezen (maar wat altijd veel gelach veroorzaakt).

Moeilijkheidsgraad: 7

Nut: 4

doel:

  • Steek een hoog obstakel over (meestal een boomstam, maar ook een steen ...)
  • Steek een holle hindernis over (put, ravijn)
  • De zwaartekracht heeft echter ook andere toepassingen voor het konijn, zoals van de ene verhoogde bocht naar de volgende gaan.

Hoe: Begin met leiderschap, dat wil zeggen, gooi jezelf met gestrekte armen achterover en laat het voorwiel los. Duw vervolgens uw benen en vervolgens uw schouders, waarbij u uw buste recht houdt, waardoor de fiets opstijgt. Land precies in het midden van de fiets.

Pas op: breuk van het rijtuig op de kofferbak als je mist!

Stap opwinden

In de bergen zijn overal trappen, of je nu single bent of niet. De veiligste manier is om ze op te rollen. Op deze manier hebben we constant de controle over de fiets en winnen we vooral geen snelheid bij het manoeuvreren, en als de wandeling voorbij is, zijn we klaar voor een nieuw obstakel.

Moeilijkheidsgraad: 2

Nut: 10

doel:

  • Stap tot 70 cm zonder uw fiets te verwijderen.

Hoe: Verplaats je zwaartepunt naar achteren en ... laat het gebeuren! Deze keer zullen de fiets, de geometrie en de ophanging het werk doen. Het werk is in wezen psychologisch, want je fiets snel op een hoge trede laten vallen is indrukwekkend.

Opmerking:

  • Correcte inschatting van de staphoogte voordat u deze neemt. Mocht die te hoog blijken te zijn, dan is OTB gegarandeerd! Stop bij twijfel en plaats de fiets handmatig zodat het achterwiel in versnelling staat en het voorwiel onderaan.
  • Allereerst niet weigeren, dat wil zeggen, rem bovenaan de trede ... OTB ++ garantie!

Stap springen

Wanneer treden of stenen hoger zijn dan 70 cm, is het niet meer mogelijk deze op te rollen. Je moet ze overslaan. Maar in de bergen kan dat niet onder alle omstandigheden, omdat de grond erachter schoon en schoon genoeg moet zijn.

Moeilijkheidsgraad: 4

Nut: 3

doel:

  • Zet een stap hoger dan 70 cm.

Hoe: Blijf flexibel bij het naderen van een trede en centreer uw zwaartepunt. Wanneer het voorwiel door de lucht is gegaan, trekt u licht aan het stuur. Om de beste controle te behouden en zo min mogelijk snelheid te krijgen, wordt aanbevolen om de fiets een beetje te laten duiken. De ontvangst moet soepel verlopen.

Opmerking:

  • Zodat er achterin voldoende vrije ruimte is. Zelfs bij kleine passen is het verrassend om de snelheidstoename te zien die wordt veroorzaakt door een korte doorgang door de lucht.
  • Zoals bij elke wandeling, MOET je gaan als je besluit te gaan. Er is niets ergers dan remmen aan de bovenkant van de pen, vooral als de fiets geen kans heeft om te duiken.

Naar beneden

Grote platen worden vaak gevonden in de bergen die speciale aandacht vereisen. In feite wordt vallen op dergelijk terrein over het algemeen sterk afgeraden.

Moeilijkheidsgraad: 2

Nut: 3

doel:

  • Behoud de controle op steile en gladde hellingen

Hoe: Richt de fiets direct op een helling, verdeel het gewicht naar voren en naar achteren zonder grip te verliezen en vermijd kruisondersteuning zoveel mogelijk. Het doel is om constant onder controle te blijven en geen snelheid op te voeren, tenzij de release ongehinderd is. Op een zeer steile plaat moet je volledig achter het zadel slingeren, de billen praktisch op het stuur.

Opmerking:

  • Niets is zo geweldig op een natte en gladde plaat.
  • Kleine treden die zich op schijnbaar gladde platen kunnen verbergen en de ATV naar het kantelpunt kunnen duwen.

Afdaling van puin

Het puin is alleen te vinden op freeride-paden. Dit zijn hellingen waarop stenen van verschillende groottes en vormen vrij liggen en over elkaar rollen. De stenen zijn gemiddeld minimaal tien centimeter, anders hebben we het niet over talus, maar over grindgroeven.

Moeilijkheidsgraad: 4 tot 10 (varieert sterk afhankelijk van de grootte en vorm van de stenen)

Nut: 5

doel:

  • Behoud de controle op een steile helling van vrij rollende stenen.

How to: Rijd met uw fiets recht van een heuvel af, breng al uw gewicht naar uw rug, vergrendel de remmen en gebruik het vergrendelde wiel als anker, waarbij de zwaartekracht de rest doet. Bij te steile afdalingen kun je de snelheidswinst regelen door deze aan te passen, kleine bochten te maken. Stoppen op een steile helling kan een hele uitdaging zijn; draai in dit geval het achterwiel in een kruiselings patroon en stop met de fiets omlaag.

Opmerking:

  • Naar de slechte steen die het voorwiel scheurt
  • Veranderingen in steengrootte die kunnen verrassen
  • Neem geen snelheid die niet meer kan worden afgeremd vanwege een helling

Sla de bocht over

Sommige pinnen staan ​​het gebruik van een neusbocht niet toe: ze zijn te steil en/of het terrein is te willekeurig en glad om directe voorwaartse ondersteuning te bieden. Plotseling is de enige oplossing een glijdende bocht. Pas op, een slipbocht is geen slip om te slippen en stenen te planten! Het is verplicht, schoon, gecontroleerd en geminimaliseerd slip.

Moeilijkheidsgraad: 4

Nut: 5

Doelstelling: Afslaan op een steil stuk ongedefinieerd terrein.

Hoe: Het doel is om het achterwiel aan te zwengelen ... maar niet te veel! Daarom is het noodzakelijk om iets boven de gewenste zone te beginnen met slippen om bij de slipgrens te zijn wanneer u de fiets wilt manoeuvreren. Het is dan noodzakelijk om de achterhand te begeleiden en te compenseren door de zijdelingse druk van de benen, wat een beetje lijkt op het draaien van de neus wanneer het wiel aan de grond is gelijmd. De sleutel is om de voorremmen correct te gebruiken (om de tractie niet te verliezen) en de achterkant (om de tractie niet te verliezen, maar niet te veel).

Opmerking:

  • Controleverlies voor ... maar achter! Per definitie voer je dit soort manoeuvres uit op rommelig, steil en potentieel exponentieel terrein.
  • Gebruik deze techniek niet altijd, anders verpest je de singles die je gebruikt.

Zijslip

Op hellingen kan het handig zijn om de fiets opzij te kantelen om weer grip te krijgen. Deze manoeuvre kan opzettelijk zijn ... of minder opzettelijk, maar het is relatief nuttig in alle gebieden van freeriden in de bergen op hellingen of op slechte paden.

Moeilijkheidsgraad: 5

Nut: 3

Doelstelling: De tractie herstellen bij het rijden op hellingen.

Hoe: Allereerst moet je niet vast komen te zitten op de fiets en snel je zwaartepunt aanpassen. De sleutel is om de beweging van de fiets met het lichaam te begeleiden, terwijl het instinct de neiging heeft om het tegen te gaan. Het is ook noodzakelijk om de bewegingskinetiek te observeren en vooral niet te remmen. Als we de fiets op deze manier in beweging houden, wordt de grip meestal vanzelf hersteld en kunnen we verder.

Pas op dat je niet remt, anders verlies je onherroepelijk grip en val je!

Uitgegleden op harde sneeuw

Afdalen op harde sneeuw is vaak een evenwichtsoefening en kan al snel erg gevaarlijk blijken te zijn omdat een val kan leiden tot een niet meer te stoppen slip (bij bergbeklimmen spreken we van draaien). Bovendien is het onmogelijk om op een steile sneeuwhelling van meer dan twintig graden te rijden (behalve rechtdoor rijden zonder te remmen). We hebben het over het afdalen van een besneeuwde helling met normale banden, geen noppen.

Moeilijkheidsgraad: 5

Nut: 8 als je in de winter of het vroege voorjaar gaat mountainbiken. 1 of 2 anders.

Doel: controle behouden op een besneeuwde helling waarin de fiets niet wegzakt.

Hoe: Richt de fiets zo recht mogelijk en gebruik de rem vervolgens spaarzaam door de voor-/achterkant af te stellen. Blijf zo flexibel mogelijk op de fiets en laat de fiets tussen je benen “zijn leven leiden”. Probeer slip of doorbuiging niet te corrigeren. Vaak kiest zelfs de fiets zijn eigen lijn en dat moet je laten gebeuren... tot op zekere hoogte natuurlijk!

Opmerking:

  • De snelheid gaat omhoog! Anders kun je niet stoppen zonder te vallen.
  • Risico openen. Losschroeven betekent dat je, zelfs nadat je bent gevallen, steeds sneller blijft glijden. Een klimmer heeft meestal een ijsbijl om te stoppen, terwijl een mountainbiker dat niet heeft. Dit risico moet worden beoordeeld VOORDAT u gaat fietsen: te voet moet u analyseren hoe glad de sneeuw is en een kleine "valproef" uitvoeren op een veilige plaats. Je kunt nog steeds vechten, maar in dit geval moet je er zeker van zijn dat het gebied niet leidt tot gevaarlijke obstakels of rotsen.

Zachte besneeuwde afdaling

De zachte sneeuw is bedrieglijk geruststellend. De logs die je plaatst kunnen agressief zijn omdat je gemakkelijk snelheid oppikt en vallen moeilijk te voorspellen zijn (veranderende sneeuwtextuur...)

Moeilijkheidsgraad: 3

Nut: 10 als je in de winter of het vroege voorjaar gaat mountainbiken. 1 of 2 anders.

Doel: controle behouden op een steile besneeuwde helling waarin de fiets minimaal tien centimeter wegzakt.

Hoe: Verplaats het grootste deel van het gewicht naar achteren zonder het wiel te blokkeren. Je kunt de snelheid regelen met kleine bochten, roeien zoals op ski's. Achterblijven is essentieel om alle vaak onzichtbare verschillen in de textuur van de sneeuw te overwinnen.

Opmerking:

  • Plotseling opladen als gevolg van sneeuwveranderingen. Blijf uit de buurt van rotsen of opkomende struiken (sneeuw verliest vaak lift in hun omgeving). Een verandering in de kleur of glans van het oppervlak wijst ook op wantrouwen.
  • Treed in de voetsporen van je teamgenoten die rails maken die je kunnen destabiliseren als je ze schuin oversteekt.

mechanisch

Deze beweging is erg overschat: we vinden overal tutorials en afbeeldingen ... maar het is eigenlijk bijna nutteloos in het veld, behalve om het konijn goed te laten rennen. Of pronken op een rustige portie

galant

Zo is het ook met de ruiter. Het is nutteloos in de bergen, behalve voor een trial pro die het kan gebruiken om zijn fiets op steile kliffen te zetten en onbegaanbaar terrein over te steken. Maar dan veranderen we de discipline.

in de steek laten

Vergeet deze strategische manoeuvre niet, waarvan het voordeel is dat hij in plaats van iedereen kan worden gebruikt!

Moeilijkheidsgraad: 5 (opgeven is niet makkelijk!)

Nut: 10

Doel: in leven blijven (of heel blijven)

Hoe: luister naar zijn angst. Hoe dan ook, als je aan het rijden bent, heeft angst geen zin. Als we bang zijn, geven we op!

Opmerking:

  • A la gopro die je altijd aanmoedigt om het te proberen
  • Achter de spottende teamgenoten die soms achter meerdere Gopro's staan...
  • (Voor gevoelige mannen) Aan de aanwezigheid van meisjes in de buurt ...

Voeg een reactie