Paris Air Show 2017 - vliegtuigen en helikopters
Ongetwijfeld een van de grootste sterren op de beursvloer dit jaar, de Lockheed Martin F-35A Lightning II. Bij dagelijkse demonstraties voerde de fabriekspiloot een aantal acrobatische stunts uit in de lucht die onhaalbaar waren voor een vliegtuig van de vierde generatie, ondanks dat de G-kracht beperkt was tot 4 g.
Van 19 tot en met 25 juni werd de hoofdstad van Frankrijk opnieuw een plaats die de aandacht trok van specialisten in de luchtvaart- en ruimtevaartindustrie. De 52e Internationale Luchtvaart- en Ruimtevaartsalon (Salon International de l'Aéronautique et de l'Espace) in Parijs bood de gelegenheid om verschillende premières uit de militaire en paramilitaire sector van de mondiale luchtvaartindustrie te presenteren. Ruim 2000 exposanten voorzagen tienduizenden bezoekers, waaronder zo’n 5000 erkende journalisten, van een schat aan interessante weetjes.
De set werd ook aangevuld met echt tropisch weer, dat enerzijds de waarnemers niet bedierf, maar anderzijds de piloten van het gedemonstreerde vliegtuig in staat stelde zich de mogelijkheden van de machines volledig voor te stellen.
Multifunctionele gevechtsvliegtuigen
We beginnen deze recensie met vijf soorten multirole gevechtsvliegtuigen, gepresenteerd ‘in het wild’, de modellen verborgen in de hallen niet meegerekend. Hun talrijke aanwezigheid is het resultaat van de behoeften van de strijdkrachten van Europese landen die een verandering plannen in de gebruikte generaties vliegtuigen. Volgens sommige rapporten zullen de landen van het Oude Continent de komende jaren ongeveer 300 nieuwe auto's van deze klasse kopen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat drie van de vijf belangrijkste spelers in dit marktsegment, die deze markt waarschijnlijk onder elkaar zullen verdelen, hun producten in Parijs toonden. We hebben het over: Airbus Defense & Space, dat de Eurofighter Typhoon presenteerde op zijn stand, het Franse bedrijf Dassault Aviation met zijn Rafale, en de Amerikaanse reus Lockheed Martin, wiens kleuren werden verdedigd door de F-16C (op de stand van de Amerikaanse ministerie van Defensie). Defensie, die nog steeds een kans heeft op verkoop onder licentie aan India, wat werd bevestigd door de aankondiging van de locatie van een assemblagelijn voor het Block 70-model) en de F-35A Lightning II in dit land. Naast deze vliegtuigen werd op de stand van het Franse agentschap DGA het gemoderniseerde Mirage 2000D MLU-vliegtuig gedemonstreerd. Helaas arriveerde het Chinese equivalent van de F-35, de Shenyang J-31, ondanks de eerste aankondigingen, niet in Parijs. Deze laatste werd, net als de Russische auto's, alleen in mock-upvorm gepresenteerd. Ook afwezig waren Boeing met zijn F/A-18E/F Super Hornet, evenals Saab, die een paar dagen voor de Salon met een prototypeversie van de JAS-39E Gripen vloog.
De aanwezigheid van de F-35A Lightning II in Parijs was verreweg het interessantst. De Amerikanen willen, gezien de Europese vraag, waartoe niet alleen de "klassieke" versie van de F-35A behoort, elke gelegenheid aangrijpen om actiepunten te verdienen. Twee lineaire vliegtuigen van de Hill-basis in de Block 3i-configuratie (hierover later meer) vlogen naar de hoofdstad van Frankrijk, maar tijdens de dagelijkse demonstraties van de machine tijdens de vlucht zat een fabriekspiloot van Lockheed Martin aan het roer. Interessant genoeg hadden beide voertuigen geen (van buitenaf zichtbare) elementen die het effectieve radarreflectieoppervlak vergroten, wat tot nu toe de "standaard" was voor niet-Amerikaanse shows B-2A Spirit of F-22A Raptor. De machine zette een dynamische vluchtshow neer, die echter beperkt was tot een g-kracht die niet hoger kon zijn dan 7 g, wat het resultaat was van het gebruik van de Block 3i-software - desondanks kan de manoeuvreerbaarheid indrukwekkend zijn. Er zijn geen Amerikaanse vliegtuigen van de 4e of 4,5e generatie. het heeft niet eens vergelijkbare vliegeigenschappen, en de enige ontwerpen met vergelijkbare mogelijkheden in andere landen zijn met een gecontroleerde stuwkrachtvector.
Dit jaar is zeer vruchtbaar geweest voor het F-35-programma (zie WiT 1 en 5/2017). De fabrikant is begonnen met het leveren van kleine F-35C’s aan het Lemoore Naval Air Station, waar het eerste squadron van de Amerikaanse marine wordt gevormd op basis van deze vliegtuigen (om in 2019 de eerste gevechtsgereedheid te bereiken). Iwakuni-basis in Japan, en bovendien voerden voertuigen van de Amerikaanse luchtmacht hun eerste gevechtsmissie in Europa uit. Het contract voor de 35e kleinschalige batch resulteerde in een prijsverlaging van $10 miljoen voor de F-94,6A Lightning II [dit zijn geenszins de kosten van de aanschaf en inzet van een volledig operationele F-35A - red.]. Bovendien werden beide buitenlandse eindassemblagelijnen in gebruik genomen, in Italië (de eerste Italiaanse F-35B werd gebouwd) en in Japan (de eerste Japanse F-35A). Voor het einde van het jaar staan er nog twee belangrijke evenementen gepland: de levering van de eerste Noorse F-35A aan de Erland-basis en de voltooiing van de onderzoeks- en ontwikkelingsfase. Momenteel opereert de F-35-vliegtuigfamilie vanuit 35 bases over de hele wereld, met een totale vliegtijd van bijna 12 uur, wat de omvang van het programma aantoont (tot nu toe zijn er ongeveer 100 exemplaren afgeleverd). Door de stijgende productiesnelheden bereikte Lockheed Martin in 000 een prijs van 220 miljoen dollar voor de F-2019A Lightning II. Uiteraard zal dit mogelijk zijn als we erin slagen het contract waarover momenteel wordt onderhandeld, af te ronden voor het eerste langetermijncontract (grote volumes), dat drie productieruns met in totaal ongeveer 35 eenheden moet omvatten.
