Opel Insignia - een klassieker in een nieuwe editie

We hebben lang gewacht op de première van de nieuwe Opel Insignia B. De vorige generatie regeerde immers ruim 9 jaar de markt. Niet alleen voor particulieren was ze een metgezel, we zagen haar ook vaak als bedrijfswagen. Een limousine uit de middenklasse met een ritssluiting op de motorkap is al jaren het kenmerk van veel bedrijven. De vorige incarnatie van een van Opels meest herkenbare auto's was tenslotte een geweldige auto. Zal de erfgenaam dit succes herhalen?

Van buiten lijkt de nieuwe Insignia B iets groter. De lengte van de tweede generatie is 4897 mm, wat slechts 55 mm langer is dan zijn voorganger. Evenzo met de breedte: de nieuwe incarnatie van de "taille" in 1863 (zonder spiegels), dat wil zeggen slechts 7 mm "toegevoegd". Wel is de carrosserie ruim 4 centimeter lager geworden, waardoor de Insignia B groter en sportiever oogt. De wielbasis is ook verlengd met 92 mm (tot 2829 mm), de wielen staan ​​20 mm uit elkaar en beide overhangen zijn verkort, wat niet alleen het uiterlijk verbetert, maar ook de rijervaring verbetert.

“Kleur dan mijn wereld”

Ter test ontvingen we een exemplaar in een ietwat doffe zwarte kleur, wat naast wit het perfecte visitekaartje is voor een vertegenwoordiger. Interessant is echter dat het merk voor de nieuwe Insignia een breed scala aan kleuren heeft voorbereid, waaronder twee wittinten (normaal Summit en parelmoer Abalone), vier grijstinten, twee donkerblauwe tinten en naast klassiek rood ook prachtig, metallic, flessengroen.

Visueel gezien zijn de Insignia van de eerste en tweede generatie twee verschillende werelden. Het origineel was het bewijs dat eenvoud de sleutel tot succes is, terwijl de nieuwe incarnatie een agressiever karakter heeft gekregen dat vanuit alle hoeken te zien is.

Veel veranderingen

Vooraan zien we smalle, mooi vormgegeven koplampen met een dubbel vleugelmotief die we kennen van andere Opel-modellen. De grille heeft een meer verfijnde en optisch lichtere vorm, waardoor de eerste indruk doet denken aan harmonie en dynamiek. De ontwerpers kozen voor een karakteristiek reliëf dat langs de motorkap loopt, precies langs de symmetrie-as van de auto. In de tweede generatie is het nog meer uitgesproken dan in zijn voorganger.

Het profiel van de auto is nog steeds een lange, elegante lijn, maar een meer uitgesproken aflopende daklijn heeft het silhouet een licht sportieve uitstraling gegeven. Het enige nadeel is...de deurklinken. Wat een deurknop is, kan iedereen zien. En het is moeilijk om ze opnieuw uit te vinden. Bij de Insignia B steken zowel de handgrepen van de voor- als de achterdeur aanzienlijk verder uit dan de contouren van het koetswerk. Dit bederft niet alleen het visuele effect bij het bekijken van de auto van buitenaf, maar ook vervelend vanuit het oogpunt van de bestuurder. De zijspiegels zijn netjes en klein, terwijl ze voldoende zicht bieden. Bij een juiste plaatsing wordt het grootste deel van het gezichtsveld echter belemmerd door deurgrepen (vooral de achterste). Hiervoor bestaat geen redelijke verklaring. En hoewel ik de nieuwe Insignia erg mooi vind, zijn het deze deurklinken die me de indruk geven een knappe man te ontmoeten met ... monsterlijk vooruitstekende oren.

Gelukkig is het moeilijk om iets van achteren aan te merken. De vorm van de achterlichten is, net als bij de voorlichten, volledig veranderd door langwerpige lenzen horizontaal te plaatsen. Daarnaast heeft de achterklep een geïntegreerde spoiler die de Insings met een lichte knik nog slanker maakt.

Rustig interieur

Gelukkig is het interieur van de Insignia B vereenvoudigd in vergelijking met zijn voorganger. De middenconsole in de eerste generatie van het model was immers zwaar, ruw en niet erg intuïtief. Als je in de nieuwe versie van een van Opels populairste auto's stapt, zie je meteen dat hij rustiger is, maar niet zonder elegantie.

Het stuur heeft veel gewicht verloren, waardoor het optisch lichter is geworden. Dikke duimprofielen zijn op zeer ergonomische plekken geplaatst, waardoor het stuur erg goed in de hand ligt. De knoppen zijn niet minder, maar hun vorm is vriendelijker en intuïtiever. Om echter over te schakelen naar een radiostation, moet u uw rechterhand van het stuur halen. Tenzij iemand een onnatuurlijk lange duim heeft - de knoppen bevinden zich vrij dicht bij de as van het stuur.

Ook zijn de uren veranderd. De voormalige combinaties van een centrale digitale snelheidsmeter met een analoge "helft" van de toerenteller werden vervangen door een pure klassieker - twee ronde analoge klokken, waartussen een 3,5-inch boordcomputerscherm werd geplaatst. Het is netjes, schoon en transparant. Ontspannen. Dit concept beschrijft misschien het best de karakterverandering van het interieur van de nieuwe Insignia.

Ook het commandocentrum is sterk vereenvoudigd. De console is enigszins op de bestuurder gericht, waardoor bovenaan een 7-inch scherm overblijft met een eenvoudige en intuïtieve interface die bekend is van Opel. Gelukkig is de bestaande wirwar van miniknoppen vervangen door slechts een paar grote mediaknoppen en een heel eenvoudig bedieningspaneel voor airconditioning met twee zones.

Zwart en wit

Het interieur is ontworpen in contrasterende kleuren. Het donkere instrumentenpaneel en de bovenste deurbekleding harmoniëren goed met de lichtbeige stoffen bekleding. De donkere elementen zijn gemaakt van zacht materiaal met een specifieke textuur, die doet denken aan licht gerubberd leer. Op plaatsen waar we bijvoorbeeld met onze ellebogen rusten, vind je zachte, aangenaam aanvoelende materialen. In de rest van de onderdelen vinden we echter typisch plastic. Je kunt ook een frisse wind voelen op een vrij hoge centrale tunnel, die is afgewerkt in pianozwart. Ik moet toegeven dat het er vrij elegant uitziet en, verrassend genoeg, er praktisch geen vingerafdrukken op zitten.

Ten opzichte van de Insignia A is de stand van de voorstoelen met 3 centimeter verlaagd, wat best voelbaar is. De stoelen zijn bekleed met lichtgewicht stoffen bekleding die zeer goede zijdelingse steun biedt. Daarnaast hebben ze een voldoende lang zitvlak, wat lange mensen zeker zal aanspreken. Ze zijn echter vrij smal, wat mensen met grote afmetingen kan storen. Het nadeel van de stoelen is het sterk teruggetrokken lendengedeelte, dat ondanks de verstelling van de stand in het op- en neerwaartse vlak moeilijk in een comfortabele stand te brengen is. Een ander ding is de onaangenaam harde hoofdsteun. Bij dynamische beweging kan de passagier de indruk krijgen dat hij met zijn achterhoofd tegen een met materiaal beklede muur stoot.

De achterbank biedt nog meer ruimte dan de Insignia van de eerste generatie, waar ruimte sowieso een sterk punt was op de tweede zitrij. Lange mensen kunnen echter klagen over de vrij lage daklijn. Door het neerlaten van de achterbank zal het probleem niet een gebrek aan hoofdruimte zijn, maar een zithouding met voldoende opgetrokken benen. Aan de achterkant vinden we niet alleen een neerklapbare armsteun en vrij grote vakken in de deuren, maar ook ventilatieopeningen voor de airconditioning en twee USB-ingangen.

Ook in de kofferbak vinden we veel ruimte. Ondanks dat de voorganger, de nieuwe Insignia, 40 liter bagageruimte weghaalde, hebben we nog 490 liter beschikbaar. Dankzij een doordachte indeling en een vlakke vloer zijn dergelijke afmetingen van de kofferbak voldoende, zelfs tijdens een gezinsvakantie. Na het neerklappen van de achterbank krijgen we 1450 liter ruimte, dat is 20 liter minder ten opzichte van de eerste generatie.

MOTOR

Onder de motorkap van het testexemplaar bevond zich een 1.5 pk sterke turbobenzinemotor. Het maximale koppel bedraagt ​​165 Nm en is beschikbaar van 250-2000 tpm. Dit is waar Insignia wil versnellen. Boven de 4500 tpm verliest de motor, ondanks de stilste geluiden, duidelijk zijn kracht. Een eenheid van 4 liter lijkt te klein voor zo'n grote auto, vooral als je verdere reizen plant met bagage en een volledige set passagiers. We kunnen echter in 100 seconden naar de 8,9 km/u accelereren, wat een heel behoorlijk resultaat is.

In de testunit was de motor gekoppeld aan een handgeschakelde zesversnellingsbak, die veel lof verdient vanwege zijn flexibiliteit. Zelfs in de laatste versnelling, bij relatief lage toerentallen, accelereert de auto probleemloos. Een nadeel kan echter de manier zijn waarop de doos is opgebouwd. De slag van de krik is lang en aangrenzende versnellingen (bijv. 6, 1 en 3) staan ​​vrij ver uit elkaar. Daarom vereist het schakelen van versnellingen een expressieve golf van de rechterhand.

Het brandstofverbruik in de stad is iets meer dan 7 liter, wat zelfs iets minder is dan de door de fabrikant opgegeven gegevens (7,3 l / 100 km). Opel heeft echter waarschijnlijk brandstofverbruikstests op de weg alleen bergafwaarts uitgevoerd ... De catalogus belooft een gemiddeld brandstofverbruik op de snelweg van 5,2 l / 100 km, maar in de praktijk overschrijdt het 8,5 l. Door de motor op een voldoende hoog toerental te laten draaien om een ​​snelheid van 140 km / u aan te houden, ontstaat een aanzienlijke honger naar benzine.

Leidend

De eerste generatie Insignia was gewoon vriendelijk. Het was een van die auto's die rijdt met weinig tot geen onderhoud. De tweede generatie was in dit opzicht echter nog verder gevorderd. Ondanks zijn grote afmetingen is de auto verrassend licht en makkelijk te besturen. De stuurbekrachtiging is ingesteld op een typische stadsinstelling, wat zorgt voor een ietwat vreemd gevoel bij het rijden met hoge snelheden. Zowel bij het rijden op de snelweg als in het stadsverkeer is het echter niet nodig om over de ernst te praten. Het enige negatieve is dat de draaicirkel met meer dan een meter is toegenomen (nu 11,74 m).

Tijdens het rijden op de snelweg en bij sterke zijwindstoten voel je een licht "schuifelen" van de vooras. Terwijl de achterkant kalm blijft, lijkt de voorkant een beetje te wiebelen, vooral als we op een winderige dag de energiebarrière langs de weg verlaten.

De vering was heel goed afgesteld. Het lijkt het perfecte compromis te zijn tussen stijfheid voor precieze handling en zachtheid voor precies de juiste hoeveelheid comfort.

Zal de nieuwe generatie het succes van zijn voorganger herhalen?

Opel Insignia B имеет много генов от оригинала с буквой A. Он так же дружелюбен и прост в управлении. Однако у него есть гораздо более современные решения. Внешний вид и качество салона также были бесспорно улучшены. Повторит ли новое поколение успех своего предшественника? Первая Insignia установила высокую планку: с момента ее запуска в 2008 году было продано более 900 50 единиц. Новую Insignia представили миру в этом году на автосалоне в Женеве, а производство стартовало всего несколько месяцев назад — в июне. Однако Opel уже зарегистрировал более заказов на эту модель. Все указывает на то, что новая Insignia снова станет хитом.