Met deze teller controleren wij of de auto schade heeft
Tegenwoordig is het kopen van een gebruikte auto zonder diktemeter als Russisch roulette spelen. Helaas is het niet moeilijk om gewetenloze verkopers te vinden, dus zo'n apparaat kan zelfs meer doen dan het oog van een professionele monteur. We adviseren welke lakdiktemeter te kiezen, welke delen van de auto te meten, hoe te meten en tot slot hoe de resultaten te interpreteren.
De golf van gebruikte auto's die Polen bereikte na de toetreding van ons land tot de Europese Unie heeft waarschijnlijk alle verwachtingen overtroffen. Dankzij dit hebben mensen die elke cent tellen echter de mogelijkheid om een auto te kopen tegen een echt betaalbare prijs. Erger nog, hun technische staat en het ongeval in het verleden zijn anders. Als we ons geld dus goed willen besteden, is het onze verantwoordelijkheid om zo'n gebruikte auto goed te keuren. Tenzij je onvoorwaardelijk vertrouwt op de garanties van de verkoper. De technische staat wordt goed beoordeeld door een vertrouwde monteur en wij kunnen het ongeval zelf controleren. Ik ben goed in het gebruik van een verfdiktemeter.
Teller typen
Met sensoren, ook wel lakdiktetesters genoemd, kunt u de dikte van de laklaag op de carrosserie controleren. Het aanbod van dit type apparaat op de markt is enorm, maar het is de moeite waard om te onthouden dat ze niet allemaal een betrouwbare meetwaarde zullen bieden.
De goedkoopste testers zijn dynamometrische of magnetische sensoren. Hun vorm lijkt op een viltstift, ze eindigen met een magneet die aan het lichaam wordt bevestigd en vervolgens wordt uitgetrokken. Het beweegbare element van de sensor, dat uitschuift, stelt u in staat om de dikte van de lak te evalueren. Hoe groter de laag vernis of plamuur, hoe minder het bewegende element zal uitsteken. De metingen van zo'n meter zijn niet altijd nauwkeurig (niet iedereen heeft zelfs een schaal), hiermee kun je het schilderwerk zo goed mogelijk inschatten. De eenvoudigste van dergelijke tellers kunnen worden gekocht voor slechts 20 PLN.
Natuurlijk kan een nauwkeurigere meting worden verkregen met behulp van elektronische testers, waarvan de prijs begint bij ongeveer PLN 100, hoewel er meters zijn die meerdere malen duurder zijn. De belangrijkste parameter die we moeten controleren voordat we kopen, is de meetnauwkeurigheid. Goede tellers meten tot op 1 micrometer (een duizendste van een millimeter), hoewel er ook tellers zijn die tot op 10 micrometer nauwkeurig zijn.
De grote prijsklasse is ook te danken aan de verschillende extra features die dit soort toestellen bieden. Het is de moeite waard om na te denken over het kopen van een meter met een sonde op de kabel, waardoor we op veel moeilijk bereikbare plaatsen komen. Een zeer nuttige oplossing is bijvoorbeeld de assistent-functie in de Prodig-Tech GL-8S, die onafhankelijk de gemeten dekking evalueert en informeert of de auto een carrosserie- en lakreparatie heeft gehad. Een ander belangrijk kenmerk dat een goede diktemeter moet hebben, is de mogelijkheid om het type materiaal (staal, gegalvaniseerd staal, aluminium) van het lichaam te selecteren (sensoren werken niet op plastic elementen).
Als u dit soort apparatuur professioneel gebruikt, moet u wedden op nog geavanceerdere tellers, waarvan de prijs de lat van vijfhonderd zloty al zal overschrijden. In deze prijsklasse kun je beter een beweegbare, bolvormige kop kiezen (in plaats van een platte), waarmee je tal van oneffenheden kunt meten. Sommige koppen maken ook vrij nauwkeurige metingen mogelijk, hoewel het lichaam vuil is. In de regel moet de meting echter worden uitgevoerd op een schone carrosserie. Beschikbare functies zijn bijvoorbeeld de mogelijkheid om te herkennen of een ferromagnetische plaat is gecoat met een zinklaag of niet. Hierdoor zal bij de plaatwerkreparatie gecontroleerd kunnen worden of sommige carrosseriedelen zijn vervangen door goedkopere niet-gegalvaniseerde onderdelen. Een voorbeeldige tester in deze prijsklasse, de Prodig-Tech GL-PRO-1, geprijsd op PLN 600, heeft een 1,8-inch LCD-kleurenscherm dat de huidige meting, meetstatistieken en alle noodzakelijke functies toont.
Bekijk alle modellen op de website: www.prodig-tech.pl
Hoe te meten
Om de staat van het lakwerk van de auto betrouwbaar te kunnen beoordelen, moet elk gelakt deel van de carrosserie door een tester worden gecontroleerd. Spatborden (vooral de achterkant), motorkap, achterklep en deuren zijn bijzonder gevoelig voor beschadiging, waardoor carrosserie- en lakreparaties mogelijk zijn. We moeten echter ook zaken als dorpels, buitenstijlen, schokdemperstoelen of koffervloer controleren.
Bij het meten moet elk element op zijn minst op meerdere punten worden geïnspecteerd. Over het algemeen geldt: hoe nauwkeuriger we testen, hoe nauwkeuriger de meting zal zijn. Niet alleen te hoge en te lage meetwaarden, maar ook te grote afwijkingen in metingen zijn zorgwekkend (hierover hieronder meer). Het is ook de moeite waard om de symmetrische elementen van de carrosserie te vergelijken, dat wil zeggen de linker voordeur met de rechter of beide A-stijlen. Ook hier kunt u controleren of de afwijkingen in de meetwaarden te groot zijn.
Hoe de resultaten te interpreteren?
Het probleem met het opmeten is dat we de fabriekslakdikte niet weten. Daarom is het de moeite waard om de test te starten door de dikte van de vernis op het dak te controleren, aangezien dit element zelden opnieuw wordt gelakt en kan worden gebruikt om de referentiewaarde te bepalen. Houd er ook rekening mee dat de dikte van de verf op horizontale oppervlakken (dak, motorkap) meestal iets groter is dan op verticale oppervlakken (deuren, spatborden). Aan de andere kant worden onzichtbare elementen beschilderd met een dunnere verflaag, wat kan worden verklaard door de kosten van het schilderen.
Als deze waarden tijdens het testen tussen 80-160 micrometer schommelen, kunnen we ervan uitgaan dat we te maken hebben met een eenmaal geverfd element bedekt met fabriekslak. Als het gemeten niveau 200-250 micrometer is, bestaat het risico dat het element opnieuw is geverfd, hoewel ... we het nog steeds niet zeker weten. Misschien heeft de fabrikant om de een of andere reden gewoon meer verf gebruikt in het geteste model. In een dergelijke situatie is het de moeite waard om de dikte van de vernis op andere plaatsen te vergelijken. Als de verschillen 30-40% bereiken, moet het signaallampje gaan branden dat er iets mis is. In extreme gevallen, wanneer het apparaat een waarde tot 1000 micrometer aangeeft, betekent dit dat er stopverf is aangebracht onder de vernislaag. En dat is veel.
Te lage testerwaarden zouden ook een punt van zorg moeten zijn. Behalve op natuurlijke plaatsen waar de fabrikant minder vernis aanbrengt (bijvoorbeeld de binnenste delen van de staven). Als het resultaat minder dan 80 micrometer is, kan dit betekenen dat de lak is gepolijst en de toplaag is afgesleten (de zogenaamde blanke lak). Dit is gevaarlijk omdat de volgende kleine krasjes of schaafwonden de lak zelf kunnen beschadigen door te polijsten.
Enkele honderden PLN uitgeven aan een hoogwaardige verfdiktemeter is een zeer slimme investering voor mensen die overwegen een gebruikte auto te kopen. Dit kan ons behoeden voor onverwachte kosten, om nog maar te zwijgen van de bedreiging voor onze veiligheid. Wat een onbetaalbaar gezicht als we bij het inspecteren van een gebruikte auto een manometer tevoorschijn halen en ineens herinneren de verkopers zich de verschillende reparaties die aan dit, volgens de reclame, ongevalvrije exemplaar zijn gedaan.
